Natuurwandeling op Sardinië naar het onontdekte Sa Stiddiosa
Dat Sardinië bijzonder is, is een feit. Je vindt er niet alleen schitterende stranden, maar ook unieke en bijna geheime plekjes midden in de ongerepte natuur. Deze natuurlijke parels staan over het algemeen niet in de diverse reisgidsen vermeld. Je ontdekt deze unieke plekjes vaak pas als je bijvoorbeeld neerstrijkt op een terrasje en gezellig aan de praat raakt met de locals. Wij geven graag een zeer bijzonder Sardijns geheim voor je prijs!
De bergen in
Op een mooie najaarsdag in september besluiten we landinwaarts te rijden, op zoek naar natuur, rust en nieuwe onontdekte plekjes. Vanaf de snelweg, die het noorden van Sardinië met het zuiden verbindt, slaan we af richting het ruige Gennargentu gebergte. Al snel bevinden we ons op bochtrijke landweggetjes en klimmen we langzaam aan omhoog de bergen in. We genieten met volle teugen van de groene omgeving en het uitzicht. De temperatuur buiten is bijzonder aangenaam, dus de airco kan uit. Opvallend is het aantal motorrijders - het rijden over de verlaten wegen met haarspeldbochten door de bergen is vast fantastisch op de motor!
Een bergdorpje in de Blue Zone
In de verte zien we een klein plaatsje liggen. Wie weet wordt dat onze bestemming vandaag. Via een weg met rechts spectaculaire bergtoppen en links een groene vallei met oude vervallen bruggetjes arriveren we in Seulo, een klein bergdorpje in de blue zone. Zoals in vrijwel elk plaatsje is er een barretje meteen bij binnenkomst in het dorp. Zo'n cafeetje, dat binnen heel eenvoudig is, heeft vaak ook wat tafeltjes buiten staan die worden versierd door rood-wit geruite tafelkleedjes. We parkeren vrijwel voor de deur en stappen uit.
Bijzondere ontmoetingen
Terwijl een aantal locals een koud biertje wegdrinkt, bestellen wij eerst nog even due panini, een espresso en fles water. We rekenen nog geen € 5 af en nemen plaats op het buitenterras dat direct aan de weg grenst, maar wel een mooi uitzicht biedt. Al snel raken we aan de praat met de gasten aan het tafeltje naast ons, drie mannen uit het dorp, die natuurlijk graag willen weten waar we vandaan komen en wat we in Seulo komen doen. Een vierde man, die waarschijnlijk inmiddels ook enigszins nieuwsgierig is geworden, komt erbij staan. Het blijkt een boswachter te zijn. Kijk, zo iemand zou ons wel eens kunnen wijzen op de een onontdekt plekje!
Logeerplek tips
Als we willen, mogen we gelijk zijn rode Fiat Panda instappen. ”Vi porto io!” (ik breng jullie wel) waren zijn woorden. Heel erg vriendelijk van hem, maar voor zonsondergang willen we eigenlijk eerst nog een logeerplek vinden. Tips? ”Nessun problema” (geen probleem), in Seulo kun je bij de burgemeester overnachten. De burgemeester? Meneer de boswachter pakt gelijk zijn mobieltje, pleegt een telefoontje en reserveert een kamer voor ons. Er is één hotelletje in het dorp en toevallig is de eigenaresse ook de burgemeester. Lijkt ons een prima idee!
Via smalle straatjes op naar het hotel
We groeten de vriendelijke mannen van het terras en stappen de auto weer in. De aanwijzingen hoe we het beste kunnen rijden volgen we netjes op. Soms is het namelijk toch best lastig als je door van die smalle straatjes in kleine dorpjes rijdt - de kans dat je verkeerd rijdt is groot. Een paar minuten later arriveren we bij het hotel in Seulo , een eenvoudige accommodatie op een heuvel. Na het inchecken maken we een rondje over het landgoed. ’s Avonds kunnen we een hapje mee eten in het restaurant. Prima toch?
Unieke zonsondergang en lekker eten
Het eten was goed. Na diverse antipasti volgt een bord met verse eigengemaakte pasta en vervolgens vlees als secondo. Of we nog plek over hebben voor een dolce? Tuurlijk! Al snel staat een overheerlijke Sebadas op tafel, die is overgoten door een zoete honingsaus. Sebadas, ook wel Seadas genoemd, zijn grote Sardijnse gefrituurde ravioli die zijn gevuld met een jonge schapenkaas. Voldaan genieten we nog even een spectaculaire zonsondergang en een laatste afzakkertje voordat we iedereen een goede nacht wensen. Dat gaat hier vast en zeker lukken. Wat een stilte...
Wie wijst ons de weg?
De volgende ochtend leveren we na het ontbijt de kamersleutel weer in. De dame bij de receptie vraagt of we goed geslapen hebben en of we vandaag nog iets gaan ondernemen in Seulo. We vertellen haar over het plekje wat niet ver van het hotel vandaan zou liggen en wat volgens de boswachter onontdekt was. ”Sì!” zegt de dame, “è bellissimo!” Ze begint uitgebreid te vertellen dat ze er pas nog is geweest met haar zoontje en hoe mooi het was, en al gauw komen we er ook achter dat de mevrouw in kwestie de burgemeester is.
Wandeling door het groen
We volgen haar advies op. Met goede wandelschoenen aan, voldoende water bij ons en een broodje en bikini in de rugzak, verlaten we het hotel. We volgen het pad naar beneden, steken de weg over en nog geen vijf minuten later staan we midden in het bos. “Voorbij het zwembad rechtdoor” had ze gezegd, dus daar houden we ons aan. Met stevige stappen wandelen we door het groen, op zoek naar het unieke plekje. Onderweg niemand gezien - ongelofelijk.
Kijk, daar moeten we zijn!
De burgemeester had ons verteld dat we er eventueel ook voor een groot deel met de auto naar toe kon rijden. We hebben er zeker geen spijt van dat we voor de wandelroute hebben gekozen. Een houtenbord met felle gele letters duidt aan Sa Stiddiosa AM 800. We zitten goed, daar moeten we zijn! We passeren het bord en vanaf dit punt begint het serieuze parcours. We houden ons goed vast aan de touwen rechts om af te kunnen dalen naar dit bijzondere plekje in de natuur. Sommige stukjes zijn best stijl, maar dankzij de touwen (en met de inmiddels gevonden wandelstok) is het prima te doen.
Genieten van de stilte en het uitzicht
Na enkele honderden meters zien we eindelijk wat onze eindbestemming zal zijn: een natuurlijk zwembad middenin de bergen. Het uitzicht is werkelijk schitterend! Zoiets kom je niet dagelijks tegen. Het is er muisstil. Het enige wat je hoort is het geritsel van hagedissen onder de bladeren. De zon is fel en het is inmiddels behoorlijk warm. Gelukkig hebben we genoeg water meegenomen. Nu eerst door naar onze eindbestemming. We zijn vast nog wel een half uur onderweg om beneden te komen voor een verfrissende duik in het ijskoude water.
Het natuurlijke zwembad van Sa Stiddiosa
Sa Stiddiosa komt steeds dichterbij. Na iedere bocht wordt het uitzicht mooier en mooier. Inmiddels is ook het geluid van druppels die in het water vallen steeds beter te horen. Wat een spektakel! We klimmen over een laatste groot rotsblok en ja hoor, we staan aan de oever! Grote keien bevinden zich rondom het grote natuurlijke zwembad. De wand tegenover ons is compleet bekleed met een soort varens. En inderdaad, het water druppelt gewoon als een douche naar beneden.
IJskoud helder water
Geen duik nemen is onmogelijk. Wauw, een heel groot zwembad met helder water helemaal voor jezelf in zo’n omgeving. Heerlijk! Wat het nog bijzonderder maakt, is dat we tijdens onze duik in de verte bellen horen die steeds dichter bij komen. Voor we het in de gaten hebben staat er een kudde berggeiten aan de oever. Op het moment dat we de fototoestellen in de hand hebben en dichterbij proberen te komen, zijn ze jammer alweer vertrokken.
Een parel van Sardinië
Het was een heel bijzondere dag. Wat zijn we blij dan we hier zijn beland en dat we zulke vriendelijke mensen, waaronder de burgemeester en natuurlijk onze vriend de boswachter hebben gesproken! Hoe mooi het hier in werkelijkheid is, valt bijna niet te beschrijven. Wij raden je dan ook zeker aan om tijdens jouw rondreis of actieve vakantie op Sardinië een bezoek aan het natuurlijke bad Sa Stiddiosa in Seulo te brengen, een pareltje in de natuur!
Als bewoner van het eiland weet ik als geen ander wat Sardinië je te bieden heeft. Wij jij tijdens jouw vakantie ook deze unieke plekjes ontdekken? Vertel mij over je vakantiewensen; ik geef je graag persoonlijk advies.
Marieke
Sardinia4all
Marieke
Sardinia4all